W Muzeum Więzienia na terenie dawnego więzienia śledczego „Pawiak”, otwarto wystawę stałą „Pawiacki Dzień 1939-1944″, pokazującą życie codzienne więźniów w czasie okupacji niemieckiej.
Wystawę zorganizowano dzięki pomocy Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a także Samorządu Województwa Mazowieckiego. Zgromadzono liczne pamiątki: fotografie, rysunki, przedmioty wykonywane przez więźniów, prezentowane są dwa filmy dokumentalne, m. in. o działaniach na terenie więzienia polskiego personelu medycznego, uzupełnione o elementy interaktywne.
„Pawiak” to popularne określenie warszawskiego więzienia śledczego. Nazwa pochodzi od ulicy Pawiej, przy której kiedyś znajdowała się brama wjazdowa. Powstało w 1836 roku według projektu Henryka Marconiego. W czasie zaborów oraz rewolucji 1905 roku „Pawiak” był głównym miejscem przetrzymywania więźniów politycznych.
W czasie okupacji niemieckiej przez więzienie „Pawiak” przewinęło się ok. 100 tys. osób. 37 tys. osób , które trafiły na „Pawiak” w czasie II wojny światowej zostało straconych, zginęło w czasie przesłuchań lub w więziennym szpitalu. Pozostałe 60 tys. wywieziono do obozów koncentracyjnych. Więzienie zostało zburzone w trakcie powstania warszawskiego, ocalał jedynie fragment bramy i wiąz szypułkowy, rosnący na terenie więzienia. Obecnie, od 1965 roku mieści się tam Muzeum Więzienia „Pawiak”.
Muzeum Więzienia „Pawiak”
ul. Dzielna 24/26
00-162 Warszawa